Σωτήρης Πατατζής
Έριξα μια ματιά και είδα πως ήταν ενάντια στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις της δικιάς του εποχής, δήλωνε αριστερός και έδρασε προκειμένου να δει να πραγματοποιείται ο δικός του «πολιτικός οραματισμός»…
δεν ειναι μεγαλος-δεν κυνηγηθηκε μεχρι δολοφονιας,
αλλα ειναι ανθρωπος που δεν ‘πουληθηκε’.
δεν εντάσσεται ποτέ στον κομματικό μηχανισμό, συγκρούεται με το σταλινικό του πυρήνα και γρήγορα απομακρύνεται από τους πολιτικούς του συντρόφους. -οπως διαβαζω,
σ’ολη του τη ζωη ονειρευοταν την ‘αταξικη κοινωνια‘, δηλ. χωρις ταξεις κ ανισοτητες…
Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και μετέφρασε, Ντοστογιέφσκι, Τσβάιχ, Μορουά, Θερβάντες, Μοράβια και Σολζενίτσιν.
Αποσπασμα:
«»Έχωσε όλους τους λάκκους και ξανάχτισε το σπίτι όπως ήτανε. Γύρω-γύρω φύτεψε αγιόκλημα και κοντά στο πηγάδι έβαλε μια πέργκολα. Κι όταν φούντωσε τ’ αγιόκλημα κι έβγαλε τα πρώτα της σταφύλια η πέργκολα, έγινε το μεγάλο θάμα: Έκλεινε τη θάλασσα στη χούφτα του και δε χανότανε το γαλάζιο χρώμα.
Γιατί ο Θεός άφηνε την Παναγιώτα ν’ ανεβαίνει κάθε βράδυ στον απάνω κόσμο. Μένανε μαζί ως τα χαράματα, ανασαίνοντας το άρωμα που ‘βγαζε το αγιόκλημα. Κουβεντιάζανε σιγά, χαιδεύανε την ολόισια μύτη του παιδιού τους και κάπου-κάπου, η Παναγιώτα του ‘πιανε το χέρι, το κρατούσε κάμποσην ώρα στη χούφτα της κι ύστερα τ’ ακούμπαγε απαλά-απαλά, πάνω στο γόνατό της…»
[απο site με υλικο που χαιρεσαι]:
Ο Ανέστος Γυρεύει Την Ευτυχία «, Σωτηρης Πατατζης
Μαριαννα,Γ1
_
Σχολιάστε